royopreis.reismee.nl

1e dagen ...

Salaam sys bie!

Na een lange reis, in totaal 16 uur, kwamen we aan in de hoofdstad van Kirgizie, Bishkek. De stad is druk en vies. Wat mij meteen opviel was het verschil tussen de mensen, sommige lopen in de duurste kleding en rijden in een dikke bak (Audi, Porsche etc.) andere mensen lopen er echt bij als zwervers. Je kunt wel raden dat de meeste mensen heel arm zijn, er is maar een klein deel van de bevolking rijk. Zij wonen in het centrum,hier zijn ooktheaters, bioscopen en winkelmalls. Hoe verder je uit het centrum rijdt, hoe armer de mensen worden. De eerste dag na de reis mochten we allemaal bijkomen in een hotel, en wat voor eentje, echt een luxe! We hebben na onze douche een kleine stadswandeling gemaakt. De stad is heel stoffig en goor. Als je een halve dag met een korte broek hebt gelopen, plakken je hele benen. Dit komt door de smog en de viezige stofwolken. Arme mensen douchen zich maar 1 keer in de week. Kun je dus nagaan hoe erg sommige stinken. De meeste putdeksels in de stad zijn gejat, hier zit namelijk koper in en levert veel geld op. Je moet dus echt goed kijken want soms is er dus opeens een super diep gat, en dan val je in het riool. Overal in de stad zie je zwerfhonden, ze lijken een beetje op vosjes. En 's nachts gaan die met elkaar vechten en janken, daar kun je dus wel ff niet van slapen. De prijzen zijn hier ontzettend laag, maar of alles echt is betwijfel ik. De Fanta smaakt naar oploslimonade, en in kleine supermarktjes zie je heel veel vliegen en rotte etenswaren. Het rare is dat het nog druk is ook in die winkeltjes. Er liggen dingen die ik niet durf aan te raken zo goor, laat staan eten! In de 24-uurs supermarkt zag het er allemaal wel goed uit. Die staan natuurlijk alleen in het centrum. Een fles Pepsi en Fanta kost 25 eurocent. En benzine een liter is, 45 eurocent. Grappig is dat een Snicker 46 eurocent een cent duurder is dan een pakjesigaretten 45 eurocent, niet dat ik rook maarals ik een paar koffers mee kon nemen was ik stinkend rijk geworden. Iedereen is hier vrij klein, dus kijkt men je allemaal na en tegen je op. Het is niet vervelend omdat ze niet blijven staren naar je. Ik zit in een tehuis voor straatkinderen die zijn weggelopen van huis of geen ouders meer hebben. Vaak komt dit doordat de ouders scheiden of geweld tegen hun kinderen gebruiken. Vaders drinken veel wodka en worden dan agressief. Hier worden de kinderen opgevangen en krijgen ze eten en school. Ze doen nog veel meer maar dat vertel ik nog wel een keer. De kinderen hier, kennen geen gel. Dus iedereen ging aan men haar plukken om te voelen. Ze snapten echt niet hoe mijn haar zo hard kon zijn, en rechtop stond. Gelukkig heb ik twee tubes bij, nu ga ik alle jongetjes hier gel in een haar smeren. Vandaag was ik op bezoek geweest bij een familie in een soort sloppenwijk, ze hebben wel gewoon stenen huisjes maar er is alleen elektriciteit, geen stromend water, verwarming etc... Het schijnt nog erger te kunnen, maar dit vond ik toch wel heel schrijnend allemaal. De kinderen werken vanaf een jaar of 6 op de bazaars. Zij verzamelen bijvoorbeeld plastic afval waar ze een paar centen voor krijgen. Toen ik het huisje binnen kwam kon ik niet staan, maar het was ook de bedoeling dat ik ging zitten. Ik kreeg als gast een extra kussentje en iedereen moest zijn schoenen uitdoen. De vloer was bedekt met karton en kleden. Ze vertelden dat ze iedere maand nieuw karton sprokkelen voor de vloer. We kregen thee en brood maar hun zelf pakten niks. Dat waswaarschijnlijk te duur. Volgens hun cultuur mag je niks weigeren, dat is onbeleefd, dus dronken en eten we maar wat. Ze hadden twee kamertjes met zen 5-en. Ik schat ieder kamertje op 2 / 2,5 m. De huur van dit huisje is 1300 Som per maand. Dat is ongeveer 21 euro. Dat lijkt niet veel maar voor hun is het super veel. Door het project kunnen een paar kinderen van deze familie nu naar school i.p.v. werken de hele dag. 's Middags kunnen ze een maaltijd eten, gratis. Deze zijn echt goed en voedzaam. Ik kon mijn oren niet geloven toen ik hoorde dat de kinderen op school geld inzamelen voor mensen in Afrika die van de honger sterven. Zij hebben wel honger maar kunnen nog gewoon leven, vertelden ze mij. Alles wordt trouwens vertaald door een tolk. Hij is 18 jaar leert heel goed Engels en was vroeger ook straatkind. Hij weet trouwens alles van het Europese voetbal af. Echt grappig... As. weekend heeft hij een voetbalwedstrijd met zijn dorp tegen een ander dorp. Ik zit nu in het team en doe mee, dat vind ik dus echt geweldig. Omdat hij ons zo goed geholpen had de hele dag, heb ik hem twee flessen zonnebloemolie gegeven. Dit is voor de mensen hier dus heel duur (200 Som) = 3 euro). Toen hij gister thuis kwam en zijn moeder zag dat hij twee flessen olie had gekregen, moest ze huilen van blijdschap. Dat is toch indrukwekkend... Het klinkt allemaal niet zo fijn wat ik hier schrijf, maar als je ziet hoe de mensen leven (op welke manier) dan kun je zien dat ze gelukkig zijn met wat ze hebben. Ik heb nog niemand gezien die boos is of huilt. Allemaal zijn ze super gastvrij en ze willen alles geven aan je. Wat ik nog was vergeten is dat heel veel mensen hier drinken, en dan alleen wodka. Maar zelfs toen ik op het vliegveld aankwam ( 6.00 uur 's morgens plaatselijke tijd) stonk de douanier die mijn bagage moest checken naar alcohol, echt ongelooflijk! Vergeet de foto's niet te kijken, en tot snel,

Kosh Bol,

Roy

Reacties

Reacties

Adri en je mama

Wij zijn wel onder de indruk van jouw verhaal.
Wij wachten alweer op het volgende verslag.
Veel liefs van ons tweetjes xx

karin eric en jimmy

Gaaf Roy. Laad de voetbaltassen maar vol gaan we een klein winkeltje beginnen. (sigaretten en snickers) Nog veel plezier we blijven je volgen.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!